Na de grote bevoorradingsoperatie in september 1944 was het enige tijd stil op Airstrip B.82 Grave. Begin oktober arriveerde de 125e en 127e Wing met ieder vier squadrons. De twee wings namen ieder een zijde van de strip in gebruik en er werd gevlogen met Spitfires IX/XIV en Tempests V.
.
SPITFIRES BOVEN GRAVE
Op 2 oktober kwam de 125e Wing (Royal Air Force) met 4 squadrons vanaf B.70 Deurne (bij Antwerpen) naar Grave. De laatste dagen op Deurne waren zeer chaotisch te noemen. Alles gebeurde tegelijk. Ze werden gebombardeerd, hun Spitfires werden vervangen door die van 126e Wing, de squadrons moesten terug naar Engeland en werden vervangen door twee Tempest en twee Spitfire squadrons. Daarenboven ontvingen ze orders om te verkassen naar B.82 Grave.
Terwijl de verhuizing in gang werd gezet, werden er nog missies gevlogen en een paar uur voordat de vliegtuigen naar Grave zouden worden overgevlogen, hadden ze de plezierige bijkomstigheid om een splinternieuwe straalaangedreven ME 262 van Boche flink te beschadigen.
De “A”-groep arriveerde in Grave zonder noemenswaardige gebeurtenissen en brachten het veld in gereedheid en wachtten gespannen de komst af van de squadrons en de “B”-groep – of de vijand.
De “B”-groep had de nodige problemen, want zij hadden sinds de oprichting van de 125e Wing alleen maar met Spitfires gevlogen. Omgaan met de nieuwe Tempest V’s moest dus op de moeilijkste manier worden geleerd, door ervaring. Bovendien hadden zij de laatste 2 a 3 dagen meer bezoekende vliegtuigen dan ooit daarvoor. Dakota’s, Tempests, Typhoons en Mustangs vulden hun lijst aan. Hoe dan ook, na verloop van tijd, kwam e.e.a. toch op gang en namen zij afscheid van Deurne en de collega squadrons 132, 602, 453 en 441. Ze verzamelden op Grave met 80 en 274 Squadrons (Tempest V) en 130 en 402 Squadrons (Spitfire XIV). Rond 10 uur op 2 oktober 1944 was B.82 Grave operationeel en de eerste verkenningsvluchten werden ondernomen zonder noemenswaardigheden. Wel werden enkele ME 262’s waargenomen.
Om 10 voor drie op diezelfde 2 oktober ’s middags werden ze met de neus op de feiten gedrukt dat Grave dichter bij de frontlinie lag. Een ME 262 gooide vanaf 10.000 voet hoogte zijn bomlading op B.82, waarbij twee doden en enkele gewonden vielen te betreuren.
Al na enkele dagen verlieten de twee Tempest squadrons Grave op 6 oktober om zich bij de drie Tempest-squadrons van de 122e Wing op Volkel te voegen. 125 Wing zou daarvoor in de plaats 3 Spitfire XIV squadrons moeten krijgen. Voorlopig bleven ze met twee squadrons achter (echter door het verschrikkelijk slechte weer en de slechte staat waarin het landingsgebied verkeerde, werd pas begin december het 41e squadron op B.64 Schaffen/Diest aan de Wing toegevoegd).
Aan de andere zijde van de airstrip lagen de kwartieren van de 127e Wing (Royal Canadian Air Force) met vier squadrons: 403 (Wolf), 416 (City of Oshawa), 421 (Red Indian) en 443 (Hornet). Zij vlogen met de Spitfire IX. Van hun aanwezigheid op B.82 Grave is (nog) weinig bekend. Zij verlieten B.82 op 21 oktober nadat zij de keuze hadden tussen het vervangen van hun Spits door Sunderlands vliegboten (Engelse humor, gezien de toestand van het overstroomde landingsgebied) of terugkeren naar Brussel. Zij kozen onverklaarbaar voor de terugkeer naar Brussel.
Op hun beurt verlieten de squadrons van de 125e Wing B.82 Grave op 29 oktober ’44 om hun intrek te nemen op airstrip B.64 Diest (Belgie). Vergeleken bij Grave werden de omstandigheden daar als ideaal ervaren. De Keentse vliegstrip was in erbarmelijke staat, waarschijnlijk doordat tijdens de aanleg van het drainagesysteem van de vliegstrip er opzettelijk fouten zijn gemaakt door de Nederlanders die voor de Duitsers moesten werken. De aanhoudende regen en komende winter deden de emmer overlopen. Net voor het vertrek van de Wing arriveerde overigens de Nederlandse tolk en bemiddelaar op het vliegveld. Bijna een maand te laat, maar net op tijd om de Engelsen uit te zwaaien.
Voor details over de dagelijkse activiteiten van 125 Wing tijdens hun verblijf op airstrip B.82 Grave verwijs ik graag naar het “Operations Record Book” van de Wing.
Een Spitfire IX van 421 squadron (let op de Red Indian badge)
Een Tempest V (W2-X) van 80 squadron op Volkel
Tempest V’s (JJ-N en JJ-G) van 274 squadron op Volkel
Spitfire (AP-D) van 130 Squadron in volle vlucht
Een Spitfire XVI van 416 Squadron 127 Wing (DN code)
Supermarine Spitfire XIV AP-S 130 squadron aan de rond op B.82 Grave.
Dagelijks leven op B.82 Grave
Hier vindt u een vijftal foto’s die het dagelijkse leven op de airstrip weergeven, en dan met name die van het 130e (Punjab) Squadron. De foto’s zijn gemaakt in oktober 1944 en de meeste mensen op de foto’s zijn van Australische afkomst, aangezien deze foto’s ook te vinden zijn op een Australische site met foto’s van RAAF piloten.
“Get yer ‘air cut!!”, zelfs tijdens de traumatische dagen op B.82 gaat het leven gewoon door
als grondpersoneel – tussen de starts en landingen van de squadrons door – in de rij staat om
geknipt te worden. (Foto gemaakt op 23 oktober 1944)
Captain D.R. Griffin, 125 Wing Air Liaison Officer, brengt de piloten en grondpersoneel van 130 (Punjab) Squadron op de hoogte van het laatste nieuws van de gevechten aan het front, dat zich op slechts enkele mijlen van de airstrip bevind. (foto genomen op 16 oktober)
Een groepsfoto van van Australische en Engelse piloten van 130 (Punjab) sq. (Deze foto is genomen op 23 oktober 1944)
Australische en Engelse piloten en grondpersoneel van 130 (Punjab) Squadron
spelen een ontspannend partijtje voetbal op de voorgrond van een indruk-
wekkend rijtje Spitfires. (Foto is genomen op 23 oktober 1944).
Twee piloten van 130 (Punjab) Squadron op de
foto voor een nieuwe Spitfire XIV. (16 oktober 1944)
De communicatietent op de Airstrip in september 1944.
Foto van LAC J.C. Hillman 125 Wing Signals Section
.
Bekijk ook deze video die een goede indruk geeft van het
werk en leven van de mannen op de diverse airstrips:
Lees ook de Operations Record Books
125 Wing R.A.F en 443 Squadron R.C.A.F.
